Wat een mooie dienst gisteren! We mochten meekijken hoe Noek officieel mocht worden toegevoegd aan de familie van onze Heer. Een kerk afgeladen vol met mensen, die daar graag bij wilden zijn!

Familie

Familie, dat was het onderwerp. Je zoekt ze niet uit, je hebt ze. Je kunt er goed mee omgaan, of misschien wat minder toch blijft het familie. Vrienden zoek je uit. Die komen en gaan. Familie niet.

We stonden stil in de dienst bij onze familie. De familie die we hebben gekregen omdat Jezus zichzelf onze broer noemt. En hij noemt ons zijn broers en zussen. Dan ben je er voor elkaar. Dan ben je er als een lid van je familie ziek is, vanwege zijn geloof vervolgd wordt (want dat gebeurt in deze wereld) als een familielid in het geheim moet geloven. Dan ben je er voor ze. Dan bid je voor ze. Want dat is zo belangrijk. Om de nood en onrecht in je familie met Vader te delen. Op deze zondag van de vervolgde kerk hebben we dat gedaan. De mensen bij God gebracht, die niet zo makkelijk als wij bij elkaar kunnen komen. Zelfs niet als corona naar de achtergrond is verdwenen, kunnen zij niet hun diensten weer in het openbaar oppakken.

Doop

We hebben als familie samen Noek mogen laten dopen. Ons jongste zusje. Kindje van twee ouders in onze gemeente. Ook een broer en een zus van ons. En daarom konden we ook samen zeggen: ja wij willen jullie helpen om haar op te voeden.

De bloemen deze dienst gaven we weg. Aan mensen die flinke zorgen hebben in hun jonge gezin. Ze zijn geen lid van onze kerk. Ze hebben veel zorgen. Het gaat om hun zoontje, wat ernstig ziek is en ziekenhuis in en uit gaat. Dan heb je wel een opstekertje nodig als ouders. Dan bidden wij voor je. Om kracht en sterkte. Dan willen we laten zien. Je staat er niet alleen voor. We bidden voor je of God naast je wil staan.